Sebastiaan Kooistra

Play! Festival, alles heeft een begin en een eind✨

Voordat de geruchtenstroom er met een eigen verhaal vandoor gaat, wat ik her en der al wat zie en hoor gebeuren want 'su gaat 't', zal ik niet langer wachten met vertellen wat de reden is dat ik ga stoppen met iets wat me zo dierbaar is. Ook krijg ik privé een stortvloed aan vragen die ik onmogelijk allemaal persoonlijk kan beantwoorden dus bij deze de volledige uitleg over hoe 't zit en waarom ik stop met zoiets moois.

Al langer dan een jaar merk ik dat de vlam die altijd volop brandde en me voortstuwde ten aan zien van alles wat met m'n kindje en ons prachtige en unieke festival Play! te maken heeft (zit meteen al weer te huilen terwijl ik dit type), begint te knipperen....
In de ruis van 't dagelijks leven met 3 jonge kinderen, 2 bedrijven, een groot sociaal leven, mn relatie en de ziekte van m'n vader kon ik niet goed voelen wat er speelde maar dat er innerlijk wat gebeurde en aan 't veranderen was, was duidelijk.

Ik besloot er even alleen op uit te gaan naar Canada naar m'n neven maar vanuit daar ook een roadtrip alleen te maken door Amerika naar onder andere 't magistrale Yellowstone in Montana, Idaho en Wyoming dwars door 't Wilde Westen. Gelukkig laten m'n vrouw en ik elkaar altijd vrij in dit soort dingen omdat we dat elkaar gunnen en omdat we begrijpen bij elkaar wat we nodig hebben. Thnx mop!
Acht dagen nagenoeg zonder WiFi , los van Nederland en weinig interactie met werk en gezin, kwam al vrij snel 't antwoord na de volgende vraag die ik aan mezelf stelde: heb ik nog dezelfde drive en energie om met Play! dit voor de scene te willen betekenen zoals ik dat altijd had? Het antwoord was vrijwel direct: Nee. Oké dan, dat is duidelijk maar ook confronterend.

Maar ik kan niet meteen stoppen, dat kan ik emotioneel niet aan voelde ik en zakelijk ook een no go. En ik kan 't m'n team en onze fans ook niet aandoen, dit heeft tijd nodig om dit met z'n allen goed en waardig af te sluiten.
En er staat nog een klein bucketlistje qua thema's en dj's, al is 't meeste wel afgevinkt inmiddels.
Ook 2026 komt daarvoor te snel merkte ik en toen ik denkbeeldig 2027 als stip op de horizon zette viel er in de ruige natuur van Yellowstone letterlijk een last van m'n schouders en voelde ik zo'n enorm stuk verlichting: dit klopt, helderheid! Zal 't moment nooit vergeten. Maar de tranen kwamen ook meteen. Maar dat was goed, 't zou heel gek zijn als dat niet gebeurde...Het is een 100% eigen beslissing zonder invloed van wie dan ook. En die kon ik maken omdat in de stilte zonder de ruis van thuis en werk alles op z'n plek viel. Kon écht luisteren naar m'n hart en m'n gedachten kon ik laten stromen, iets wat af en toe nodig is in een leven vol voornamelijk mooie maar soms ook lastige dingen....✨️

Veel onderdelen van dikke underground party's geven vind ik uiteraard nog steeds geweldig. Het is m'n passie en hou enorm van de scene, de muziek en 't organiseren en bedenken van mooie en unieke feesten en concepten en die tot leven wekken met ons geweldige team maar een aantal grote aspecten vind ik niet meer leuk en die beginnen her en der toch te zwaar te wegen:

-De snel stijgende kosten in de evenementenwereld en de daarbij behorende steeds groter wordende risico's in combinatie met de verantwoordelijkheid die ik voel voor m'n gezin en m'n toekomst.

-Het moeten vechten voor je plekje in 't steeds groter wordende aanbod feesten, daarvoor ben ik 't nooit gestart. Ook al zijn we uniek en de enige in ons soort, ook wij merken de onrust in festivalland. Ook de early hardcore scene veranderd, deels positief en deels negatief naar mijn mening maar onze bijdrage zit er bijna op en dat voelt helemaal prima. Met nieuwe subgenres als Nurly, Next Gen...het zal wel maar met dat soort termen heb ik persoonlijk niet veel.
't Hoort bij vernieuwing en de tand des tijds maar niet meer bij mijn tijd en die van Play!.
Hoeveel organisaties ook bezig zijn met een overschot aan promotie-filmpjes en modernere marketingtools om niet te verdwijnen in de massa, ik wil niet mee in dat circus want dat past gewoon niet bij me en onze identiteit als feest.
Ook voor de technoscene in 't Noorden zit onze job erop. Techno is altijd lastig geweest in Friesland maar ik denk dat we er met onze stages op Play!, deels in samenwerking later met o.a. Technostate en Gespuys, wel 't maximale uit hebben weten te halen. Met heel veel voldoening! Ook de concepten Puinhoop! en Pluimvee! zijn toch wel legendarisch te noemen...

We hebben onze stempel best aardig op de scene kunnen drukken op een geheel eigen en unieke wijze al zeg ik 't zelf, landelijke bekendheid gegenereerd en zelfs daarbuiten want men komt ook uit München, Frankrijk, en Schotland naar het zelf in elkaar geknutselde feestje in Tirns en Lutkewierum.... Grote dj's waar ik als jochie tegen opkeek die mij vragen of ze op Play! mogen draaien omdat we one-of-a-kind zijn...Het was onwerkelijk soms in 't begin maar ik snap 't inmiddels wel...Wij zijn ook gewoon heel leuk😉
Met een aantal van ze door de jaren heen zelfs goed bevriend geraakt en dat doet me deugd. Ik hou vooral zo van onze ouwe scene omdat de meeste mensen die erin werken, wat zijn of haar bijdrage eraan ook is, gewoon gewoon blijven en er zoveel respect en liefde is voor elkaar.

-Ik voel ook geen noodzaak meer voor 't moeten knokken voor onze vergunningen voor een harddance-festival op deze schaal in verband met de toch nog steeds weer gekker wordende regels, daar waar ik dat de afgelopen jaren nog wel altijd vol overgave deed...Het gaat gewoon vaak in tegen m'n principes, de dingen waar we aan moeten voldoen ten aanzien van natuur en duurzaamheid slaan volledig door en die koek raakt gewoonweg op..Kan 't niet meer verkopen aan mezelf. Ik zal de details hier achter wege laten verder want als groot natuurliefhebber was duurzaamheid al lang 1 van onze kernwaarden ver voordat dat een 'hype' werd en iets wat ons, soms doorgeslagen, opgedrongen wordt. Ik moet wel zeggen dat we binnen onze gemeente ook mensen hebben die met ons altijd in mogelijkheden denken en waarmee we veel voor elkaar gekregen hebben. Daarvoor dank! Maar soms worden ook zij gedwongen van bovenaf om maffe ideeën door te voeren.
Nog even 2 jaar de schouders eronder en dan is 't klaar💪

-Qua locaties wordt 't ook niet mooier: de boerderij in Lutkewierum waar we nog 2 x een feest gaan en mogen geven ligt letterlijk in de achtertuin van m'n pake en beppe met uitzicht op 't huis waar m'n ouders verkering kregen en de locatie in Tirns ligt recht tegenover mn ouderlijk huis. Ik keek daar als jochie op uit met m'n eerste hardcore- elpees op m'n platenspeler in '95 vanaf de boven verdieping, niet wetende toen nog dat we daar legendarische feesten zouden geven. De cirkel is rond🙏

-De vele prikkels die 't met zich mee brengt door de vele contacten nemen sinds een tijdje meer energie dan dat ze dat altijd gaven. Ben er inmiddels 13 jaar mee bezig, en dr eigenlijk nooit écht los van. Sta met zoveel mensen in contact via alle kanalen en in 't dagelijks leven wat heel mooi is maar wil weer in een kleinere cirkel leven.
Het is m'n levenswerk en daardoor m'n leven maar m'n behoeftes veranderen al een aantal jaren. Loslaten is nou eenmaal nodig om verder te groeien, ook met zoiets groots en dierbaars als m'n kindje Play!🥰

-Heb andere plannen voor iets heel moois waar ik veel zin in heb, maar heb simpelweg de ruimte d'r niet voor dus moet er eerst een deur dicht. Een prachtig familie-festival is wat in deze fase van m'n leven beter bij me past en wat ik al een tijdje voor me zie! Loop al 2 jaar met prachtige ideeën, geïnspireerd op plekken waar we zelf regelmatig heen gaan met onze eigen kinderen...Een dj bij 't ondergaande zonnetje, gezelligheid met de gitaar bij 't kampvuur, mooie workshops in en over de natuur, leuke kinderprogramma's en theater, foodtrucks met heerlijke streekproducten, speciaal biertjes drinken aan 't water en een leuke markt...Ruimte voor bewustwording met gelijkgestemden...kleinschalig en hier in de buurt want in 't Noorden is daar echt behoefte aan. Dat voel ik..wordt vervolgd!

Na 't afgelopen vrijdag tijdens de Kick-off BBQ met m'n team te hebben gedeeld en 't daarna meteen ook wereldkundig te hebben gemaakt, heb ik weer wat lucht want man, wat keek ik daar enorm tegenop de afgelopen weken. Ik wist 't zelf al een tijdje natuurlijk... Maar bijna alle reacties zijn gelukkig hartverwarmend, er is veel begrip naast dat 't ook veel emoties losmaakte. Maar dat kan en mag allemaal naast elkaar bestaan, heel fijn zelfs. Dat zegt genoeg!
In de weken ervoor heb ik 't een aantal al persoonlijk verteld die er of al vanaf t begin bij zijn, of een dusdanige verantwoordelijke rol hebben binnen Play! waardoor ik vond dat die 't eerder al moesten weten. Een aantal daarvan zeiden dat ik nu ook min of meer de keuze voor hun maakte, zodat die zich ook volledig op nieuwe dingen kunnen gaan richten straks. 'We denken ook wel es aan stoppen maar zolang jij nieuwe feesten in blijft plannen blijven we toch wel loyaal aan Play!', zeiden ze. Hoe mooi❤️

De gemene deler is gelukkig dat iedereen er enorm veel zin in heeft om er de komende 2 jaar nog met z'n allen vol voor te gaan en om uiteindelijk Play! 't einde te geven wat 't verdient. Mijn vlam brandt ook ineens weer ouderwets nu ik weet dat er een eindpunt is. Als ik de stip weghaal van de horizon, voel ik meteen onrust en kan 't kapot gaan en uiteindelijk als een nachtkaars uitgaan. Tegen je gevoel in doormodderen. En dat wil ik ten koste van alles voorkomen. Dat eindpunt is echt nodig om 't nu nog te kunnen geven wat 't nodig heeft. Heb zoveel zin in de komende 2 jaar!

15 jaar Play! in 2027, dat is toch schitterend. Mooi de tijd om een grandioos boek te laten schrijven met en over iedereen en vanuit alle perspectieven boordevol hilarische anekdotes en waanzinnige avonturen. Dat is wat we de komende 2 jaar dus ook gaan doen en daarmee gaan we 't tijdperk van 15 jaar unieke feesten bekronen. Dat wordt een dik boekje kan ik alvast verklappen😜

Ik had nooit durven dromen dat iets wat ik in 't voorjaar van 2012 heb bedacht zo groot, legendarisch en speciaal zou worden als 't voor heel veel mensen is geworden. Voor velen is 't hét feest van 't jaar, ongekend. En voor veel vrijwilligers een way of life.

Toen we ooit begonnen heb ik 5 kernwaarden vastgesteld waar elk feest van Play! altijd aan moest voldoen en daaraan zijn we altijd trouw gebleven, te weten:

-Iedereen is gelijk en zo behandelen we elkaar ook. Van de dj die afsluit tot degene die de sigarettenpeukjes opraapt op zondag na de tijd en van de vele vrijwilligers tot Piet van de EHBO: we hebben elkaar allemaal nodig.

-Alle decors bouwen we altijd zelf van recyclebare spullen, zodat er een ziel in elk feest zit. De weken op weg naar 't feest zijn minstens zo mooi als de dag zelf!

-Alleen de pure en originele, voornamelijk stevige stromingen uit de dance programmeren we. Geen commerciële aftakkingen.

-Parkeren en wc's zijn altijd gratis en de ticket- en muntprijzen altijd onder de landelijke gemiddelden.

- Feesten geven op locaties die underground zijn en er in principe niet voor zijn bedoeld. De boerderij is ons handelsmerk geworden maar ook onder andere op 't Industrieterrein, onder een viaduct, een schip uit de Tweede Wereldoorlog, een ouwe manege en een Wokrestaurant konden we prima uit de voeten.

Denk dat deze 5 punten heel bepalend zijn geweest voor 't behoud van ons unieke sfeertje...

Alles heeft een begin en een eind, heb enorm veel zin in de komende 6 feesten die nog op de agenda staan en dan is 't mooi geweest.

Blij dat 't geven van 't laatste feest nog even duurt want 't is in m'n hoofd nog niet te doen om over die laatste na te denken. Dan ontstaat er meteen een knoop in m'n maag, die 2 jaar is wel nodig om er naartoe te kunnen leven en aan 't idee te wennen. Dat geldt voor 't hele team.

En dat we samen met alle lieve vrijwilligers, de fans en iedereen die z'n steentje eraan bijdraagt er nog even van mogen genieten:

Zonder jullie was 't nooit geworden wat 't nu is!🙌

Play! is niet te koop en niet overdraagbaar. Er zit teveel van mezelf in, en inmiddels van ons hele team. Als ik stop, en daarmee iedereen, dan is 't klaar.
Waar een nieuwe prachtige deur open gaat straks, moet er eerst ook één dicht. Het besluit is pittig maar 't is goed en sta er 200% achter.

Dankjewel allemaal, tot op de laatste, allermooiste feestjes die er bestaan.

❤️ Kornelis Punter