HET ONTSTAAN VAN PLAY! (DEEL 1)

''Van garagedisco naar illegale tunnelraves naar volwaardig festival.''

Ik ben Kornelis Punter uit Scharnegoutum nabij Sneek en ben de bedenker en eigenaar van Play! events. Ik ben 39 jaar en woon samen met mijn geweldige vrouw Merel en de 2 mooiste en leukste dochters van de wereld Marly Amelie en Lola Raven van respectievelijk bijna 3 jaar en 7 maand oud. Ik ben opgegroeid in dit dorp en heb hier gewoond tot mijn 21e waarna ik op mezelf ging in Sneek. Mijn hele jeugd heb ik hier dus doorgebracht en hier is ook het organiseren van feestjes en later de liefde voor house-muziek ontstaan. Toen ik 11 jaar oud was organiseerde ik samen met een vriendje al de disco voor mijn schoolklas in de garage van de vader van een klasgenoot dus dat zat er al vroeg in. Ondernemen en dingen creëren doe ik al vanaf mijn 6de, mijn zelfgemaakte boeken en kranten verkocht ik als klein mannetje met succes op feestjes van mijn ouders en langs de deuren voor 1 of 2 gulden per stuk.

Toen ik in de laatste klas van de basisschool in 1992 de allereerste klanken van de muziek van oa 2 Unlimited en Snap! op de radio hoorde was ik meteen verkocht aan 'the sound of house': de clips erbij op Mtv en bij Veronica's Countdown maakten 't helemaal af. Een soort nieuwe magische wereld diende zich aan wat een onbeschrijflijk en euforisch gevoel met zich mee bracht. Ik was op dat moment al heel veel met popmuziek bezig en ben daardoor tot op de dag vandaag nog steeds groot fan van jeugdidolen als Queen en Guns 'n Roses maar deze muziek, house-muziek, werd letterlijk geboren, op dát moment .

De house was dus hagelnieuw en écht iets aparts. Toen ik in de brugklas in 1993 de cd 'Thunderdome' kon overkopen voor 10 gulden omdat diegene die m verkocht deze te hard vond en ik wel nieuwsgierig was naar wat er opstond ging er na de commerciële Eurohouse periode een nog veel mooiere deur open: Hardcore. De rest is historie. Het haar ging eraf, aussies en maxjes aan, de eerste kleine feestjes in de buurt en lokale disco's werden bezocht en al snel in 1996 volgden ook grote feesten als Thunderdome, Rave the City en Ravers Religion en alles wat daar verder mee gepaard ging werd een 'way of life'. Dit ging uiteraard ten koste van mijn HAVO/VWO en na een jaar helemaal geen school naar t MBO gegaan wat mooi met 2 vingers in de neus kon worden gedaan zodat t schoolgaan mooi met vol op feesten gecombineerd kon worden .

We hadden een Gabberkeet met vrienden achter t sportveld tussen 1996 en 2001 waar ik dagelijks en vaker was dan thuis en waarvan ik ook 1 van de oprichters was. Als we hier een feestje gaven ,was ik meestal wel 1 van de initiatiefnemers en in deze periode organiseerden we ook de eerste illegale housefeesten in en om Sneek. In leegstaande panden, t bos of bij mensen thuis: naast dat we zelf vaak naar Kardinge , Thunderdome of Digital Overdose gingen organiseerden we zelf dus ook regelmatig kleine feestjes in de buurt.

Met amateuristisch gedrukte flyers met 1 telefoonnummer dr op die je moest bellen om erachter te komen waar t was verspreiden we onze info. Internet was er niet en nog lang niet iedereen had überhaupt een mobiele telefoon. Tóch wist je je mensen via via en met veel inspanning te bereiken, wat een geweldige cowboytijd was dat zeg.

Techno- en hardcorefeesten wisselden zich af en festivals knalden in Nederland in die jaren als paddenstoelen uit de grond. Het ene weekend zaten we op Dominator, Q-base of t geweldige regionale Illegal Vibes en een week later weer op Free Your Mind, Voltt of in Duitsland op een meerdaagse Psy-rave. In die jaren was ik weer gaan voetballen met een vriendenteam, zat ik nog bij een toneelvereniging, stuurde een verkoopteam aan en was zelf lange dagen van huis maar van vrijdag tot zondag was t ook nog gewoon 1 groot feest. Woonde midden in de stad dus de weekenden begonnen en eindigden meestal bij mij. Je kan klaarblijkelijk lichamelijk en mentaal een hoop aan zo rond je 28 a 29ste.
Ik zie deze jaren echt als een bonusjeugd en kijk daar dan ook erg dankbaar op terug !
Ware het ook niet dat ik ook in deze fase geïnspireerd werd om weer eens een feest te organiseren. In de lente van 2012 kreeg ik voor t eerst lichte burn-out klachten met als reden dat ik iets aan t doen was waar ik niet meer achter stond en daarnaast moest m'n levensstijl ook wel naar een iets lagere versnelling. De verzekeringswereld ging me tegenstaan doordat ik erachter kwam dat daar dingen gebeurden waar ik me niet meer mee wilde identificeren en beloftes werden vaak niet nagekomen. Stoppen dus. De weekenden iets minder frequent uitbundig vieren was ook een logische stap. Dat was in juni dat jaar en ik was in die periode ook in gesprek geraakt met ene Ernst Langhout.

Ernst is een ouwe hippie en troubadour, woonachtig op een afgelegen boerderij in Gauw nabij Sneek waar regionale bandjes in een studio hun opnames konden doen en af en toe Goa-feestjes werden gegeven in een Ruigoord-achtige entourage.

Na afloop van 1 van deze feestjes dat voorjaar, welke in en achter de boerderij plaatsvonden , vroeg ik me hardop af naar Ernst waarom niemand iets met de rest van 't terrein deed qua t geven van een feest. Mocht hij hier geen problemen mee hebben dan had ik daar wel mijn ideeën bij. Op dit schitterende, afgelegen en idyllische erf zag ik mijn festival al voor me en 2 trekjes van een joint en een laatste slok van mijn dooie biertje verder had ik 5 minuten later, om 9 uur zondagochtend inmiddels, van Ernst al een soort akkoord in de vorm van 'Goed idee Kornelis, kom fan'e wike maar even del'.

15 September 2012 werd de datum. Met de talloze festivalbezoekjes in binnen- en buitenland van de afgelopen jaren had ik volop inspiratie en wist ik precies wat ik wel en niet wilde. Men moest gratis kunnen parkeren , dat sowieso! Helemaal klaar was ik met t betalen van soms al 20 eu voor t alleen maar neerzetten van je auto bij feesten. Muzikaal moest t een combinatie worden van Early Hardcore en Techno. Early & Techno? Jazeker, omdat t kan. Enerzijds omdat je t eigenlijk nooit ziet en anderzijds omdat t nou eenmaal mijn 2 grote houseliefdes zijn.
Qua sfeer een feest met naast muziek veel onzin, theater en zelfgemaakte decors. Een speeltuin voor volwassenen met een eigen ziel. Daarnaast wilde ik dat niemand op een voetstuk zou worden geplaatst omdat iedere betrokkene even belangrijk is om een feest te laten slagen. Of je nu draait, tapt, timmert of opruimt: de 1 kan niet zonder de ander. Dit moest bewerkstelligt worden door dat bijvoorbeeld dj's met munten hun eigen bier gewoon halen en door dezelfde ingang naar binnen gaan.

Qua promotie werd er uiteraard een Facebook-pagina aangemaakt maar de ouderwetse flyer mocht in t kader van een 'oldskool rave' absoluut niet verloren gaan. Na eerst voor de naam 'Buiten Spelen ' te hebben gekozen ging ik uiteindelijk voor 'Play!', aangezien ik de Nederlandstalige variant voor een feest waar Hardcore werd gedraaid iets 'te lief' vond. Nam niet weg dat t daarentegen wel
een vrolijk feest moest worden en absoluut niet een duistere uitstraling mocht hebben. Met al deze ingrediënten gingen we met een groep vrienden aan de slag. Materiaal werd verzameld, decors werden bedacht, een goede vriend en tevens kroegbaas vroeg ik om de bar te faciliteren, licht en geluid wist ik wel iemand voor en de line-up werd samengesteld. Met een mix van vrienden die draaiden, lokale helden en een paar grote namen was dit zo gepiept. Met weer een andere vriend die grafisch vormgever was werd er een flyer ontworpen en zo kon de promotie beginnen.

In zo'n 2 weken voor t feest werd ons qua decorbouw de helpende hand geboden door ene Maarten Tot: een ,wat al snel bleek ,ontzettend creatieve, handige en aardige jongen uit de buurt die had gehoord dat we dit feest in Gauw gingen geven .Hij had een aantal van de Goa-feestjes georganiseerd die eerder op de boerderij hadden plaats gevonden dus hij was bekend met t terrein. Het bleek een gouden huwelijk: wat kon deze man mooie dingen maken en t was precies dat wat Play! Festival in mijn ogen nog nodig had om t plaatje compleet te maken.
Na een beregezellige opbouw-tijd waarin we 1 grote speeltuin voor volwassenen hadden gecreëerd van alleen rommel, pallets en kringloopspullen ging 't 15 september 2012 gebeuren: Play! Festival , de allereerste van wat we toen nog niet wisten een hele reeks vette feesten en 't begin van een spannend jongensboek!

Geen vergunning, een van techno naar early hardcore lopende -stage met locals maar ook bijvoorbeeld Oliver Kucera en Chosen Few , een stage met tech-house maar ook veel hiphop , heel veel onzinnigheid en vette deco's, te weinig wc's, familie aan 't werk en een heerlijk nazomer-weertje...Met zo'n 350 bezoekers zetten we de toon met dit nieuwe concept waar louter uitzinnig positief over na werd gepraat dus dat smaakte zeker naar meer...Veel meer!

Binnenkort deel 2: De vele gezichten van Play! Events en hoe het uiteindelijk 'volwassen' werd..